Mensen en bomen

Door: Ies 't Hart

Toen de aarde nog vol stond met bomen
Kon men deze grote planten horen dromen
Konden we ons maar bewegen
Stilstaan daar kunnen we niet tegen

Nu de aarde vol is met mensen
Hebben ook zij onvervulde mensen
Konden ze maar zo lang als bomen leven
Het leven lijkt heel wat maar het is maar even
Ies

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Ies 't Hart (Actief sinds: 10-12-2014)

Informatie bij het gedicht

Ontevreden zijn.Het is begrijpelijk,maar daar los je het niet mee op.Is het een karakter trek. Sommige mensen zijn nooit tevreden.Tevreden zijn is een gunst.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Mensen en bomen’ van Ies 't Hart zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.