Die allervervelendste Luilakdag...

Dakoyria

Ach ja, die rottige Luilakdag waarop men mij
van veel irritants voorzag...
Rauwe eieren stuk gegooid op megagrote
ruiten Een uitlopende gele massa, nog nauwelijks
te stuiten

Het abnormaal vroege belgedrag viel daarbij in
het niet! Wat te denken nog van met grote klodders
boter ingesmeerde tuinhekken rondom onze meer dan
fikse tuin? Grote meeuwen pikten van tegen een muur
gegooid pakje boter! Tamelijk veel troep op den duur

Ach, gelukkig maar duren deze kwajongensstreken geen
eeuwigheid... Een emmer sop en een boenborstel zijn
er goed voor en al snel knapt de boel weer naar wens op
Wachten doen nog talloze grachten met een bloemenzee...

Minder baldadig en je neemt er voor thuis nog wat van mee.

Dakoyria, 2023.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-02-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Die allervervelendste Luilakdag...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.