Ene vertelling van Albertje

Multatuli Yilmaz

Ik zit vlakbij Claartje
En ze loopt met haar schaartje,
Die ze vindt in de zwarte schuur.
Ik eet kaas met stamppot,
Dat zit in een grote bloempot.
Maar is erg duur.

Het is niet slim om te smakken,
Daarvan moet ik veel kakken.
Door mijn stoornis heb ik veel problemen,
Ze verdwijnen niet zomaar,
Feesten kan niet voor het nieuwjaar
Dat leidt tot een error in mijn systemen.

Hersenen zal ik moeten gebruiken,
Voordat ik mijn kaak zal verstuiken.
De meisjes die naar me keken,
Dachten alleen maar aan eten.
Maar ze hebben toch hun broodje gevreten
Ze weten niet hoe veel tijd ik er in zal steken.