Arlecchino

Ron Dietvorst

In een scharlaken mantel
boven een grof linnen wambuis
waaronder een geel-blauw
gestreepte broek van bombazijn
met zachte sloffen tot aan de schenen
met wonderlijk omgekrulde tenen
schreed de harlekijn binnen
op zijn tronie een blik van venijn
als van het slikken van van azijn
maar hij volvoerde zijn capriolen met zwier
als s'Konings nar, tot groot jolijt en een schier
merkbare glimlach
hij genoot ten slotte een status aparte
als lid van de commedia dell'arte.