Parelkettinkje
Angstvallig houd ik het in mijn handen:
het oude parelkettinkje, tóen veel te
oubollig bevonden
Schoon wil ik het wat maken en dragen
gaan met de Kerst
Nú heb ik de leeftijd, zo onomwonden
De liefde zal mij denkbeeldig weer
omringen van haar die dit mij eens gaf...
Dik vijfig jaar alweer geleden
Tevreden berg ik het weer op met een
verheugde lach.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Parelkettinkje’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.