Wachter van elementen

Paul Duyvesteyn

Hij rust op de top van de berg,
zwaait met zijn scepter door ijzige lucht
Wanneer de hemelen zich openen,
de aarde bevruchten,
en zon, wolken en regen vrijstromen,
schuift hij zijn scepter in het foudraal
en trekt verder, naar de volgende berg

Aan het einde van de tijd
legt hij zich neer
in het hoge gras van de vallei
Zijn scepter heeft hij onvindbaar
in het stromende rivierwater verborgen,
voor als er een nieuwe tijd aanbreekt