Nachtwachter

Paul Duyvesteyn

De open nacht ontvangt nieuwkomers met donkere armen,
biedt hen een schuilplaats als ze vermoeid zijn
Als een volle maan nachtelijke duisternis verstoort,
schenkt zij dicht struikgewas als een ander pad

Geleidelijk wijkt zij, waardoor de dag in nieuwe glans ontwaakt
Verborgen in de diepte van de hemel
waakt zij stil over haar gasten,
omdat de huidige dag geen blik werpt op de gasten van de nacht