De monnikenblues

Ron Dietvorst

Lust je een fraaie frikandel
gebakken in de hete duinpan
zo heet als het maar kan
voor mijn stoeierige kleine del

daarna stoken we het vuur op
en in de keel krijgen we de krop
van elkaars hete zwoegende lijven
want straks regent het oude wijven

morgen na een daverend
onweer is alles verregend
onze fantasieën vrij als vogelen
die ons met uitwerpselen bekogelen

ik ga nooit meer met jou naar zee
maak liever een gelei van kwee
volgende keer de trein naar de hei
nu moeten we gaan waar is mijn pij?