Elf vermist
Heb je mijn lief gezien
ik ben ze verloren tussen
de vergeet-me-nietjes
geen oog dichtgedaan sedertdien
ze draagt een bevallig geplisseerd jurkje
van blauw garen als een klare azuren hemel
en ik had ook nog zalig wijntje onder een kurkje
en nee het is echt geen smoes of gefemel
kunt u me helpen zoeken
ik heb een hoed op een strogele
herkent u me dan doe ik u het hele
verhaal uit de doeken
ik zat op een paal in de wei
te denken en prakkezeren
waar kan ze naar toe zijn geijld zo vrij
ik zit nu met de gebakken peren
als ze naar de mensenwereld is gerend
zal ze voor mij voorgoed verloren zijn
elfen met mensensmetten zijn gekend
ze zal ten dode opgeschreven zijn
mocht ze van een korst mensenbrood hebben gebeten
of nog erger hun muffe bier hebben gedronken
ze zal de eerste elfenwet volkomen zijn vergeten
ben bang dat ze haar dat bocht hebben geschonken
met bezwaard gemoed roep ik mijn elfenlief
in het licht en in het donker
samen met de bruidsjonker
alsjeblief op elke boom plak ik een aanplakbrief.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-04-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Elf vermist’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.