«»
De directeur van het vlooiencircus
Was somber gestemd
De mensen wisten zijn mooie theater
Nauwelijks nog te vinden
Waardoor het vlooiencircus
Financieel aan de afgrond stond
En er was nog een groot probleem
Het was nauwelijks nog mogelijk
Om geschikte vlooien te vinden
De mensen in Nederland waren te schoon
En hadden zelden nog vlooien
Alleen de echte mensenvlooien
Zijn namelijk voor dit vak geschikt
De ordinaire katten- en hondenvlooien
Zijn dat allerminst
Hij moest zijn mensenvlooien
Tegenwoordig uit het Oostblok importeren
En die zijn peperduur
De paar vlooien die hij nog had
Wisten van zijn hachelijke situatie
En ze maakten helaas misbruik
Van hun verworven machtspositie
Want vlooien zijn precies als mensen:
Ze waren uitermate lui
En werkschuw bovendien
Ze namen wat betreft hun eten
Alleen nog maar genoegen
Met verse sushi en rauwe kogelbiefstuk
Bij het minste of geringste
Legden ze hun werk stil uit protest
Soms zelfs tijdens een show
De arme circusdirecteur
Gaf steeds toe aan hun grillen
Want vervangen kon hij ze niet
En alternatieven waren niet voorhanden
Hij was volledig afhankelijk van hen
Nee, het was geen vrolijke toestand
Als hij er toch eens in slaagde
Om de gewone hoofdluizen te trainen
Zodat ze trucjes in het circus konden doen
Dan zouden zijn problemen voorbij zijn:
Hij kon de arrogante vlooien ontslaan
En goedkoop hoofdluizen verwerven
Bij de basisscholen in heel Nederland
Zo droomde en piekerde hij verder
Tegen beter weten in
Binnenkort zou zijn vlooiencircus helaas
Tot het verleden behoren
De directeur van het vlooiencircus
DE DIRECTEUR VAN HET VLOOIENCIRCUSDe directeur van het vlooiencircus
Was somber gestemd
De mensen wisten zijn mooie theater
Nauwelijks nog te vinden
Waardoor het vlooiencircus
Financieel aan de afgrond stond
En er was nog een groot probleem
Het was nauwelijks nog mogelijk
Om geschikte vlooien te vinden
De mensen in Nederland waren te schoon
En hadden zelden nog vlooien
Alleen de echte mensenvlooien
Zijn namelijk voor dit vak geschikt
De ordinaire katten- en hondenvlooien
Zijn dat allerminst
Hij moest zijn mensenvlooien
Tegenwoordig uit het Oostblok importeren
En die zijn peperduur
De paar vlooien die hij nog had
Wisten van zijn hachelijke situatie
En ze maakten helaas misbruik
Van hun verworven machtspositie
Want vlooien zijn precies als mensen:
Ze waren uitermate lui
En werkschuw bovendien
Ze namen wat betreft hun eten
Alleen nog maar genoegen
Met verse sushi en rauwe kogelbiefstuk
Bij het minste of geringste
Legden ze hun werk stil uit protest
Soms zelfs tijdens een show
De arme circusdirecteur
Gaf steeds toe aan hun grillen
Want vervangen kon hij ze niet
En alternatieven waren niet voorhanden
Hij was volledig afhankelijk van hen
Nee, het was geen vrolijke toestand
Als hij er toch eens in slaagde
Om de gewone hoofdluizen te trainen
Zodat ze trucjes in het circus konden doen
Dan zouden zijn problemen voorbij zijn:
Hij kon de arrogante vlooien ontslaan
En goedkoop hoofdluizen verwerven
Bij de basisscholen in heel Nederland
Zo droomde en piekerde hij verder
Tegen beter weten in
Binnenkort zou zijn vlooiencircus helaas
Tot het verleden behoren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De directeur van het vlooiencircus’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.