De Feniks
Met de camera verborgen
tussen hoed lang haar en baard
zoekt het scherpe oog bedaard
door de lens de dag van morgen
het oog maakt zich zorgen
In het vaalgeel licht der maan
houdt de rechterhand de wacht
tot het duister van de nacht
door de eerste vroege haan
opgeschrikt op de vlucht gaat slaan
Een gloed klimt naar omhoog
de nieuwe dag verschijnt
zodra de duisternis verdwijnt
trilt de hand vernauwt het oog
oranje kleurt de hemelboog
Twee vleugels en een kop
branden aan de horizon
rood tegen de opkomende zon
en klimmen naar de hemeltop
de Feniks heeft de hoop niet op
Razendsnel opent de lens
de Feniks is gevangen
symbool van het verlangen
vervulling van de wens
naar eeuwig leven van de mens
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-07-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Mark Ackaert (Actief sinds: 21-01-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De Feniks’ van Mark Ackaert zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.