INLOGGEN
«»

Onder de rook van Rotterdam





Als een satijnwitte deken
ligt de ochtendnevel
over het landschap gelijk een cocon.
Langzaam herrijst de zon.

De nieuwe dag
doet het duister breken
en maan en sterren verbleken.
Nieuw-Beijerland ontwaakt.

Bezie op een routekaart
ons landelijk dorp
in de Hoeksche Waard
met Rotterdam op een steenworp.

Die Hoeksche Waard
staat op de kaart,
omzoomd door Oude Maas en Hollandsdiep
nog evenzo als God het schiep

Al hebben wij geen zee en strand,
geen bossen en geen heide
de schoonheid zit hem in het polderland
met zijn molens, akkers en zijn weiden.

De boer trekt er de vore
straks groeit daar het goud geel koren
zie je daar de wind over gaan
zie dan het golvend graan, gelijk een gele oceaan.

Nijvere boeren bevolken
Nieuw-Beijerland dit poldergehucht,
onder witte wolken
op en diep blauwe lucht.

Nergens wordt het polderlandschap
mooier weer gegeven
dan langs onze dreven en kreken.
Hier raakt men nooit op uit gekeken.

Schuin over de kreek gebogen
staan wilgen nog net op het droge,
met takken die naar de wolken reiken
in `t water hun spiegelbeeld te bekijken.

Terwijl eenden snebberend het water zeven
op zoek naar eetbaar leven,
een vis spartelt met veel geklater,
net even boven het water.

Een witte wolkenpartij
glijdt zachtjes zo'n kreek voorbij.
Het is een toonbeeld van landelijke rust,
als ware hier alles voor jaren in slaap gesust.

Daar, waar de boeren in het weiland
de koeien nog melken met de hand
Hier, ver van waar de auto`s zoeven
is het nog steeds prettig toeven
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Onder de rook van Rotterdam’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.