INLOGGEN
«»

Mijn plekje


Terwijl de wereld zijn rondjes draait
en de wind over land en zeeën waait.
De zon en de maan,
beurtelings boven ons staan.
Het drogen van de uien
vaak wordt verstoord door regenbuien.
Of oogsten verzengen door droogte,
bezie ik later dit alles van grote hoogte.

Want heel hoog boven dees aard
heeft men voor mij een plekje bewaard.
een plekje waar niemand anders mag komen
waar ik rustig weg kan dromen.
Dromen over wat ik hier niet vond,
ik maakte het hier veel te bond.
Het is een plekje voor mij alleen.
Dus weten mag het geen.

`t Is niet dat ik reeds naar dat plekje verlang,
de weg er heen, die is nog lang.
Veel hobbels moeten nog worden genomen
voor ik naar dat plekje mag komen.
Het geeft wel een gelukkig gevoel,
als je begrijpt wat ik bedoel.
Daarom wil ik het hierbij laten
en niet verder over mijn plekje praten.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-02-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn plekje’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.