INLOGGEN
«»

De boodschap van de maan


Tussen de takken zie ik de maan
hij kijkt mij heel doordringend aan
het is net of hij wat zeggen wil
en ik luister, ik ben stil.

Hoor ik hem daar fluisteren
`k span mij in om te luisteren
al leg ik m`n oor te luister aan de maan
toch kan ik hem niet verstaan.

Ik probeer mij in te leven
wat voor boodschap hij wil geven
hij staat daar vol verlicht
met zijn sprekende gezicht.

De wolken zijn opzij gegaan
voor die boodschap van de maan
maar wat hij mij ook zeggen wil
`k versta hem niet al ben ik stil.

Maar de maan weet van geen wijken
hij blijft steeds maar naar me kijken
ik voel mij in zijn maneschijn
zo hulpeloos en klein.

Als hij dan een boodschap heeft
voor al wat hier op aarde leeft
dan is mijn grote wens
laat die dan zijn voor de mens.

Die boodschap van een schone maan
aan de mens op de vervuilde aarde
daar kan alleen `t verwijt in staan
dat wij de natuur niet spaarde.

Van boven kijkt hij op ons neer
elke aanslag doet hem zeer
met een blik van angst en vrezen
`t mensdom heeft hem geen dienst bewezen.
DdJ

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De boodschap van de maan’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.