Ontroerd door de verwantschap

Dakoyria

Als tienjarige zag ik je voor het allerlaatst
Een veel te grote bril op je neus, de steile
blonde haren halflang
Tamelijk tenger, bijna als fragiel te benoemen

En nu, als middelbare vrouw, zie ik je op
online-foto's terug... Jij een volle nicht van mij
Onze moeders tweelingzusters, zij het niet
identiek

Ik ben stomverbaasd, hoe kan dit bestaan...
Het lijkt wel alsof mijn eigen mams daar is,
maar dan in veel jongere jaren, is zitten gegaan

Eindelijk wil ik je nu na al die gemiste jaren eens
in de werkelijkheid terug zien
Ontroerd raakte ik door de sterke verwantschap

Geen twijfel mogelijk mogelijk, rechtstreekse
familie en al veel te lang geleden sindsdien.
De belangstelling is wederzijds, we zien elkaar

gauw en dit keer bijtijds! Graag jouw oudere
zuster ook in je kielzog, haar ken ik veel beter
maar de uiterlijke gelijkenis wat minder toch.

Dakoyria, 2023.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 02-06-2023

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘ Ontroerd door de verwantschap’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.