Dementie

Moemi

Wanneer een nieuwe vorm van liefde zich openbaart
En jij steeds vaker in de verte staart
Liefde waarvan ik niet wist dat ik het in mij had
Het begon op het moment dat jij alles vergat

Ik besef het wanneer jjj je veters niet kan strikken
En ik je te hulp schiet zonder te schrikken
De rol van moeder en kind begint om te draaien
Wanneer we jou naar "huis" brengen en jij in de verte staat te zwaaien.

Wat is huis, als je steeds denkt op adressen van lang geleden te wonen
Dat je denkt boven de bedden te moeten verschonen
Omdat wij bij jou komen logeren
Je geen boodschappen in de koelkast hebt en je je niet wil generen

Langzaam, maar toch met een enorme snelheid
Is je geheugen weg en raak je alle grip kwijt
Jij sterke moeder, vakbonds vrouw in hart en nieren
Die altijd alles met gemak kon bestieren

Mijn nieuwe vorm van liefde ga ik aanvaarden
Het kan zich in iets moois ontaarden
Ik zal jouw externe geheugen zijn lieve mam
En voor je zorgen zoals jij deed toen in ter wereld kwam .

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-12-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Moemi (Actief sinds: 06-01-2019)

Informatie bij het gedicht

Voor mijn moeder die Alzheimer heeft

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Dementie’ van Moemi zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.