Een levensgroot taboe

Dakoyria

Nog steeds weet ik niet goed hoe ik daarmee
om moet gaan: het enthousiaste gepraat over
hun kinderen en kleinkinderen terwijl ikzelf wat
dat betreft aan de zijlijn mag staan

Ik hield me noodgedwongen niet aan een levens-
groot taboe Ik kon het werkelijk niet en nu krijg ik
ook nog forse veroordeling en afkeuring op de
koop toe

Mensen kunnen zo vreselijk hard zijn, denken heel
slecht na Mij maar bestemmen tot een plek die ik
absoluut niet wil, de kwetsuren die ik tamelijk
gelaten daardoor maar onderga.

Dakoyria, 2022.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 12-06-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een levensgroot taboe’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.