mijn broer wim
eens klein geweest, langs de waterkant verweesd
opgekeken in de late lucht, als een bonte bosvrucht
naar het oude bos gedwongen, verstandelijk verwrongen
waar mijn grote broer huist, met veel talent bekruist
in de steppe van een afgelegen land, mond vol gruiszand
waar mijnen verdwijnen, gestut door pilaar en afbakingslijnen
ertsen zakken volgeladen, vervoerd langs bergpaden en balustraden
over het wereldse verspreid, bewaard in achterdochtigheid
in alle staten verenigd, met familie, werk en hobby herenigd
domicilie gekocht, bewoond verlaten, her en der adergelaten
aangegrepen door delfsblauw bezeten, achterlijkheid verweten
teruggekeerd, van staten verwisseld, geluk met elk uitgewisseld
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn broer wim’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.