mondneusmasker

Joris

in onze familie is van die oude generatie
nog een persoon in leven, zij mijn tante
is achtennegentig jaar, lijdt aan dementie
vast in een rolstoel lijkt ze wel in detentie
ik ga op bezoek en dat is zelfs nooit erg lastig
dezelfde vragen herhalen maar steeds rustig
ze herkent me nog en is dan redelijk ad rem
ik rij naar de cafetaria en zet haar dan op rem
ze wil een lekkere pint, ze krijgt een nulprocent
en smaken doet dat zonder twijfel ze is content
maar een beetje bedrog, ze drinkt uit Westmalleglas
en voelt zich zelf een trappist genietend van dat glas

aangekomen met een mondneusmasker zoals het hoort
als ik aan de tafel zit en zelf een pintje drink zet ik het af
steevast met blinkende oogjes is ze dan aan het woord
vooral haar humor sterk aanwezig, het gaat haar goed af
ik wil je wel zeggen, zet dat masker snel terug op je bent
dan mooier en lachen dat ze doet, ze is mijn liefste meter

Joris 9 2021

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 02-10-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Joris (Actief sinds: 29-09-2021)

Informatie bij het gedicht

mijmeringen over een zeer oude tante

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘mondneusmasker’ van Joris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.