INLOGGEN
«»

Een gevoel van vervreemding

Eens zag ik jou, kort wel op straat, als
goed uitziende, aantrekkelijke vrouw
Bijna dan dat mijn mond van louter schrik
volledig open gaat... dicht niet meer wou!

Mij wel zo bekend tot in iedere vezel...
Ik ben het immers die jou heeft gedragen
en gebaard en nu verworden tot een
volledig gevoel van vervreemding

dat ik niet meer wil, maar wat toch ontstaat
Onwillekeurig kijk ik hoe of je eruit ziet
Gezond en verzorgd wel, naar dus verwacht
Volwassen geworden heb je mij niet meer

nodig Zo goed mogelijk -naar vermogen- heb
ik een loodzware taak volbracht
En heden ten dage lopen we nu als vreemden
pal langs elkaar heen

Op enige verbintenis hoef ik niet meer te hopen
De wereld is -naar ik te vaak ervaarde- zo
hopeloos wreed en uiterst gemeen.

Dakoyria, 2021.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-03-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een gevoel van vervreemding’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.