IC-verpleegkundige

Trijan

Mijn gedachten zwerven onbeheerst rond,
geluid krijg ik niet uit mijn mond,
omgevingsgeluiden probeer ik te vangen,
in deze onduidelijkheid blijf ik hangen.

Machteloos kom ik in verzet,
ik ben gekluisterd aan mijn bed,
mijn ademhaling slaat op hol,
deze toestand houd ik niet lang vol.

Angst krijgt bij mij de overhand,
in welke situatie ben ik nu beland,
mijn locatie is mij onbekend,
ook mijn naasten zijn er niet, dat ben ik niet gewend.

Bijna de hoop verliezend, hoor ik jouw stem,
de rust keert weder, want jij trapt op de rem,
ik voel jouw hand de mijne raken,
door jouw contact, gaat mijn onrust staken.