Rommel gevende wilde bloemen
Jij zag het liever dan niet:
die door mij meegebrachte wilde bloemen...
En ik, die ze pijnlijk genoeg zo graag zie
Fietsend in mijn uppie door de polder,
zwartwitte koeien in sappige wei; kleine
witte ophaalbruggen Ik in mijn sas, zo blij!
Altijd nog is er die voorliefde voor pure
poldernatuur in fijne herinnering aan een
enthousiast kinderlijk avontuur
Deze zoveel omvattende ervaring zomaar
tot 'rommel' bestemmen?
Nooit, maar dan ook helemaal nooit, eraan
kunnen wennen...
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rommel gevende wilde bloemen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.