Een moeder van niks
Je gaf me wat je geven kon Of dat genoeg was?
Wat ik niet zomaar bodemloos verzon...
Ik kende wel jouw achtergrond en erge pijn
Jij, die er als het ware liever ook niet mocht zijn
Ik ontliep je, zocht mijn heil veelal op straat
Een prettig schooluurtje dat mij nog veiligheid,
geborgenheid bood
Het was toen wat het was en nu eenmaal gaat
Onvolkomenheden van generaties lang terug,
onbewust doorgegeven... Wat zal ik nog
strijden?
Die 'schuldeloze' schuld, deze treurige gang
van zaken; helaas nog immer op mijn rug!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een moeder van niks’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.