«»
Wat ik niet zomaar bodemloos verzon...
Ik kende wel jouw achtergrond en erge pijn
Jij, die er als het ware liever ook niet mocht zijn
Ik ontliep je, zocht mijn heil veelal op straat
Een prettig schooluurtje dat mij nog veiligheid,
geborgenheid bood
Het was toen wat het was en nu eenmaal gaat
Onvolkomenheden van generaties lang terug,
onbewust doorgegeven... Wat zal ik nog
strijden?
Die 'schuldeloze' schuld, deze treurige gang
van zaken; helaas nog immer op mijn rug!
Dakoyria, 2020.
Een moeder van niks
Je gaf me wat je geven kon Of dat genoeg was?Wat ik niet zomaar bodemloos verzon...
Ik kende wel jouw achtergrond en erge pijn
Jij, die er als het ware liever ook niet mocht zijn
Ik ontliep je, zocht mijn heil veelal op straat
Een prettig schooluurtje dat mij nog veiligheid,
geborgenheid bood
Het was toen wat het was en nu eenmaal gaat
Onvolkomenheden van generaties lang terug,
onbewust doorgegeven... Wat zal ik nog
strijden?
Die 'schuldeloze' schuld, deze treurige gang
van zaken; helaas nog immer op mijn rug!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een moeder van niks’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Familie
Nieuwste gedichten
- Voor Opa (en Oma) vd flat
- Mijn kinderen en de pijn
- Zoals het eens toeging
- Een keiharde wind door opa gelaten
- een huis vol
- KOUD OF WARM ??!
Best beoordeelde gedichten
- Mama, een klein woordje
- Onbedoeld kwellend
- Geen kijkje in mijn hart
- richt beschuldigend de...
- vergeelde foto
- elk woord leek een...