INLOGGEN
«»

Postuum eren

Postuum wil ik je eren; begraven mocht ik je
niet gaan...
Te vaak verscheen je negatief in mijn leven
Ik liet je maar opgelucht daar staan

Tóch merk ik nú, ik kan niet meer om je heen
Je leerde me belangrijke normen en waarden
In mijn leven vergat ik er nooit één!
In een hobby vind ik je zomaar weer:

tekenen, schilderen Ik was er járen druk mee
in de weer Jijzelf die intens van de natuur
genoot, vogeleieren ging rapen in opdracht
Vol passie jouw natuurfotografie

Meestal innerlijk zo gespannen, dat dit een
ware oplossing bood
Sporadisch maakte je ook muziek: mond-
harmonica en Spaanse guitaar

Zo gezellig, ontspannen, uniek!
Als ik zelf nu naar mooie bomen en bloemen
kijk, voel ik jou zo heel nabij
Ondanks alle strubbelingen, bijna aan liefde
gelijk.

Dakoyria 2019.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 10-11-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Postuum eren’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.