Wat warmte...
Ik schoot met mijn vader niet goed op
Missen deed ik hem tóch met de Kerst-
dagen want meestal aan het werk
Het gaf veel rust maar hij hoorde er ook
bij, ten lange lest
Wel nam hij me geregeld mee om een
Kerstboom te kopen Altijd weer op dezelfde
stek Meest wachten we tot flink donker,
dat bepaalde de hoogte van de prijs...
Uiteindelijk vond een acceptabel exemplaar
bij ons een plek
Sámen optuigen, hij heeft mijn vreugde erom
nooit geweten Door mij evenwel zo'n normale
gebeurtenis niet meer vergeten!
Dakoyria, 2018
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wat warmte...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.