Arme jíj
Ongewild, ja onbedoeld pikte ik jouw stemmingen op
Júist als je als baby zo heel erg kwetsbaar bent.....
Ik gaf je later nooit ervoor op je kop
Je kon het immers niet hélpen, had teveel geleden
Harde werkelijkheid die we liever wat meden.
Maar wél een erfenisje voor míj en altijd daar
Soms steekt bij mij depressie de kop wel op, helaas
maar al te waar
Ik zou je graag in mijn armen willen nemen, jíj die te
jong al groot moest zijn Je deed zozeer je best voor
een ánder Men zág je pijn niet, mocht jíj er wel zijn?
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Arme jíj’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.