«»
Je verdween zomaar in het niets uit
mijn bestaan
Je zag het kennelijk niet meer zitten
met mij; legde niets uit en het was zo
maar voorbij!
Zonder nadere aankondiging verhuisde
je en wist ik totaal niet waar je uithing
Natuurlijk heb ik grote fouten gemaakt,
maar dít... ? Het heeft me tot op het bot
geraakt.
Dakoyria, 2017.
Dóód ben je niet...
Ik mis je, maar dood ben je niet gegaanJe verdween zomaar in het niets uit
mijn bestaan
Je zag het kennelijk niet meer zitten
met mij; legde niets uit en het was zo
maar voorbij!
Zonder nadere aankondiging verhuisde
je en wist ik totaal niet waar je uithing
Natuurlijk heb ik grote fouten gemaakt,
maar dít... ? Het heeft me tot op het bot
geraakt.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 20-03-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dóód ben je niet...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Familie
Nieuwste gedichten
- Voor Opa (en Oma) vd flat
- Mijn kinderen en de pijn
- Zoals het eens toeging
- Een keiharde wind door opa gelaten
- een huis vol
- KOUD OF WARM ??!
Best beoordeelde gedichten
- Mama, een klein woordje
- Onbedoeld kwellend
- Geen kijkje in mijn hart
- richt beschuldigend de...
- vergeelde foto
- elk woord leek een...