Grote haast

elze schollema

De plotselinge dood pronkt
met het middaguur en prevelt
volle zinnen moeder lonkt
met de nieuwe buur

en wil alvast met hem
iets gaan beginnen

vader blaast zijn laatste adem
tegen de neus van tante Griet
moeder zegt wat snedig
je broer is dood, zie je ’t niet

vader wordt begraven
na ’t middagmaal en de revue
op het kerkhof wat verhalen
en ze vragen God om het reçu

na een weekje rouwen
wil moeder weer gaan trouwen
met de buurman van hiernaast

ze is al zeven maanden zwanger
vandaar die grote haast