Mijn moeder
MOEDER
Ik bid tot God,
doe mijn moeder een plezier.
Gun haar nog wat geluk, de tijd dat haar nog rest op aarde hier.
Huilend van verdriet begrijp ik U niet,
waarom zij zo lang moest lopen.
Met ballast en zonder te hopen.
Dat er voor haar een huisje met dieren is,
om het einde haar winter van het leven te plezieren.
Het leven is begonnen op een vluchtige manier,
zonder te ervaren hoe fijn het kan zijn alhier.
De daden van haar kroost en de vader,
zijn zo wreed dat ik u daarmee niet benader.
Geboren te zijn in dit nest,
is als een outsider die steeds maar weer wordt gepest.
Het verdriet van het verlies van haar vader en een kind,
het lijden onder Hitlers vreselijke bewind maakt
haar chaotisch en onbemind.
Mijn liefde is nooit verwelkt,
louter het bewijs ervan is uitgesteld.
Ik wil U vragen help haar snel,
zodat ik haar in mijn armen kan sluiten
en zeggen zie je nou wel!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-07-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ruud BloemActief sinds: 15-06-2014Informatie bij het gedicht:
Dit draag ik aan haar op. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mijn moeder’ van Ruud Bloem zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Familie
Nieuwste gedichten
- Voor Opa (en Oma) vd flat
- Mijn kinderen en de pijn
- Zoals het eens toeging
- Een keiharde wind door opa gelaten
- een huis vol
- KOUD OF WARM ??!
Best beoordeelde gedichten
- Mama, een klein woordje
- Onbedoeld kwellend
- Geen kijkje in mijn hart
- richt beschuldigend de...
- vergeelde foto
- elk woord leek een...