INLOGGEN
«»

In je rusthuis

 Je lacht niet meer
 je huilt niet meer
 doelloos voor je uit te staren
 geen besef van waar je bent
 amper wetend
 dat je nog leeft …

 De ooit zo sterke vrouw
 is veranderd …
 in een weerloze
 kwetsbare persoon
 waar haar leven eigenlijk
 voorbij is …

 Niet meer alleen kunnen wonen
 zit je je tijd te verspillen
 in een ander huis …
 een rusthuis
 de laatste plek die jij nog zal kennen …

 Vertrouwde mensen
 zie je heel af en toe nog ééns
 maar …
 dat is niet genoeg!
 jou leven is voorbij …

 Straks
 herken je hen niet meer …
 weet je niet meer
 wie ze zijn …
 je laat er ook geen traan voor
 want je weet het zelf niet!

 Zo zijn jou dagen geteld …
 en wacht je langzaam …

 op de dood …

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gedichtenlady
Actief sinds: 21-04-2014Informatie bij het gedicht:

dit heb ik geschreven toen mijn oma naar een rusthuis ging ... (ondertussen is ze overleden) Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In je rusthuis’ van Gedichtenlady zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.