«»
Madelief
Als ik je
in het groen zie staan
verheven naar de zon
hoor ik mijn pubermijmering
bij ’t plukken
van de blaadjes
is hij verliefd op mij
is hij het niet
ik zie het kindernageltje
een knoopsgat in het steeltje
het afsteken van wit en geel
in het door zon
verlichte haar
en ruik de geur van toen
en nu
nu zie ik Madelief
die stralend
naar me lacht
haar witte tandjes
zijn als kleine blaadjes
dag Zonnekind
fluister ik zacht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 21-04-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Coby Poelman - DuisterwinkelActief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:
Voor Madelief Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Madelief’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Familie
Nieuwste gedichten
- Voor Opa (en Oma) vd flat
- Mijn kinderen en de pijn
- Zoals het eens toeging
- Een keiharde wind door opa gelaten
- een huis vol
- KOUD OF WARM ??!
Best beoordeelde gedichten
- Mama, een klein woordje
- Onbedoeld kwellend
- Geen kijkje in mijn hart
- richt beschuldigend de...
- vergeelde foto
- elk woord leek een...