INLOGGEN
«»

Opgeheven geheim

 Ik kan het nu wel zeggen
 zei ze zacht,
 hoe op een dag
 ze boven wilde kijken
 maar van de kinderen
 mocht ze niet op de trap,
 ‘k ben heel voorzichtig
 achter haar aan geklommen,
 ze was de koningin te rijk,
 zo blij nog even
 weg te kunnen dromen
 in haar vroegere koninkrijk.

 Maar de weg terug,
 een uur waren we bezig,
 toen ik bezweet bedacht wat nu
 werd me iets ingegeven,
 we gingen op de knieën,
 tree voor tree.

 Het was zo’n lieve vrouw,
 ik gunde het haar zo
 die ene wens
 te gaan vervullen,
 het is gelukt,
 ik kan ‘t je nu
 in alle openheid onthullen.

 Ontroerd ontmoette ik
 haar blik,
 zij bracht wie ik zo miste
 hier beeldend in herinnering,
 zo liefdevol, als een vriendin,
 ik zag in haar
 die donkere ogen lichten.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Coby Poelman - Duisterwinkel
Actief sinds: 28-03-2014Informatie bij het gedicht:

Hoe de thuishulp de wens van mijn moeder vervulde Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opgeheven geheim’ van Coby Poelman - Duisterwinkel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.