INLOGGEN
«»

elk woord leek een beschuldiging

 ik luisterde naar klanken
 van het dagelijkse gesprek
 ingehouden emoties
 elk woord leek een beschuldiging

 de stilte drukte hoorbaar
 de leegte was haast te voelen
 verdriet en onbegrip huisden
 waar liefde ooit regeerde

 stemmen werden verheven
 woorden over de tafel gesmeten
 schuld lag altijd bij de ander
 ik hield mijn adem in

 de ruzies maakten mijn wereldbeeld
 een huwelijk was ongewoon
 relaties steunden op leugens
 wist ik veel dat ik fout zat

 opgerold lag ik bang te luisteren
 het grijs doorkliefde mijn hoofd
 ik wilde huilend mijn oren bedekken
 maar nieuwsgierigheid stopte me

 voetstappen dreunden in mijn hart
 naderden mijn gebroken geweten
 een klop op de deur
 beschilderde mijn zilveren masker

 zachtjes sluiten verzweeg de zorgen
 klap van de voordeur sprak
 de woede om eigen kortzichtigheid
 blaam trof nog steeds elkander

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 20-04-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Zomaar-Iemand
Actief sinds: 20-04-2014Informatie bij het gedicht:

Mijn diepste herinnering. De ruzies voor de scheiding op mijn derde. Een deel is waarheid en een deel zal gefantaseerd zijn, maar dat is vervlochten in deze herinnering. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘elk woord leek een beschuldiging’ van Zomaar-Iemand zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.