Wachtkamer
raakt het
zo snel vergeten
dat leven toch ook
iets meer dan soelaas bied
is men
geruisloos vergeten
dat leven niet enkel bestaat
uit verdriet
al houd men alle
kamers verduisterd
en blijven hun deuren
gesloten
ergens wacht nog ‘n
een kleine ruimte
waarin men
èèn enkele stoel aanbied
met deur die zich geruisloos
achter je sluit
de dood heeft hier zijn wachtkamer
hij zelf maakt
als laatste de lichten uit
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-03-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
droomster (Actief sinds: 22-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wachtkamer’ van droomster zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.