Ooit
Ooit,
Jij te vaak onwetende
meer-en-deels overspoelde
maar meest, niet al
genoegelijk voldane
Volledig ontbrekende eigen- en minderwaardige
Ooit,
Als vriend en vijand je klierend           Â
geraffi-kleineren
Weinig vaardige,Â
inzicht-arm en unieke kenmerk-loze
Doe toch op z’n minst alsof
Ooit,
door goede kennis-en kundig
incapable genoeg bevonden
Jouw terecht ontsierende praal
misstaat het mooist
Niet mis te verstane
Wanneer onbedachtzaam jou belaagt
Lagerwal jouw vruchtbare grond
Ooit,
Genuanceerd als laatst lachend
om wat je toen deed
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-02-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Moeder en Verslaafd (Actief sinds: 01-12-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ooit’ van Moeder en Verslaafd zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.