Ooit

Moeder en Verslaafd

Ooit,
Jij te vaak onwetende
meer-en-deels overspoelde

maar meest, niet al
genoegelijk voldane

Volledig ontbrekende eigen- en minderwaardige

Ooit,
Als vriend en vijand je klierend            
geraffi-kleineren

Weinig vaardige, 
inzicht-arm en unieke kenmerk-loze

Doe toch op z’n minst alsof

Ooit,
door goede kennis-en kundig
incapable genoeg bevonden

Jouw terecht ontsierende praal
misstaat het mooist

Niet mis te verstane

Wanneer onbedachtzaam jou belaagt
Lagerwal jouw vruchtbare grond

Ooit,
Genuanceerd als laatst lachend
om wat je toen deed

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 20-02-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Moeder en Verslaafd (Actief sinds: 01-12-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Ooit’ van Moeder en Verslaafd zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.