INLOGGEN
«»

Na járen weer eens ontmoeten

Ik zag hem bij een begrafenis, heel oud geworden
Vrijwel kaal en een verder dikbuikige meneer
Hem herkennen deed ik wél, hij mij niet zozeer

Ik toonde me van vrijwel ravenzwart haar in nu
bijna compleet grijs Mijn figuur zozeer gezetter dan
toen...

Hoe heb ik ooit iets in die man kunnen zien?
Gelukkig is het toen beperkt gebleven tot een wat
onbeholpen zoen

We groeten elkaar nog steeds onwennig, alsof we
slechts vreemden voor elkaar zijn
In zekere zin zijn we dat ook geworden, het beklemt
me Het vlotte uiteen gaan doet weinig tot geen pijn.

Dakoyria, 2018.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 12-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Na járen weer eens ontmoeten’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.