«»
Vrijwel kaal en een verder dikbuikige meneer
Hem herkennen deed ik wél, hij mij niet zozeer
Ik toonde me van vrijwel ravenzwart haar in nu
bijna compleet grijs Mijn figuur zozeer gezetter dan
toen...
Hoe heb ik ooit iets in die man kunnen zien?
Gelukkig is het toen beperkt gebleven tot een wat
onbeholpen zoen
We groeten elkaar nog steeds onwennig, alsof we
slechts vreemden voor elkaar zijn
In zekere zin zijn we dat ook geworden, het beklemt
me Het vlotte uiteen gaan doet weinig tot geen pijn.
Dakoyria, 2018.
Na járen weer eens ontmoeten
Ik zag hem bij een begrafenis, heel oud gewordenVrijwel kaal en een verder dikbuikige meneer
Hem herkennen deed ik wél, hij mij niet zozeer
Ik toonde me van vrijwel ravenzwart haar in nu
bijna compleet grijs Mijn figuur zozeer gezetter dan
toen...
Hoe heb ik ooit iets in die man kunnen zien?
Gelukkig is het toen beperkt gebleven tot een wat
onbeholpen zoen
We groeten elkaar nog steeds onwennig, alsof we
slechts vreemden voor elkaar zijn
In zekere zin zijn we dat ook geworden, het beklemt
me Het vlotte uiteen gaan doet weinig tot geen pijn.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-05-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Na járen weer eens ontmoeten’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Ex-liefde
Nieuwste gedichten
- 'Mijn Rijm' Lausannereeks 22 juni 2023
- [ Je ex (1) ]
- Hij wilde liefde
- [ Toch herkend ]
- loslaten voor houvast
- Boek sluiten