INLOGGEN
«»

Ontrouw

Je fluisterde zacht in mijn oor
terwijl we in elkaar
innig omstrengelt waren
en de wereld en haar inhoud
gewoon vergaten
weet ge nog toen
in die donkere koude nacht
tussen woorden van liefde
de maan lachte zacht
maar de sterren weenden
in het heetst van de strijd
we zwoeren elkaar eeuwig trouw
maar het waren maar holle woorden
er kwam zelfs geen spijt geen berouw
al wat wij elkaar toefluisterde
klonk banaal en gelogen
terwijl we nog zweefden
op duizend liefde akkoorden
we wisten goed wie wij bedrogen
toch zag ik een liefdesblos
en een traan op je wangen
je rilde je beefde van voorbije verlangen
en al die verloren woorden
die we gelukkig s' morgens
reeds waren vergeten
ik keek stiekem in je ogen
maar sloeg ze telkens neer
maar de gloed op je wangen
verborg je niet meer
het is allemaal voorbij gegaan
zonder schade zonder schande....


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 27-08-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

William Elskens
Actief sinds: 21-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ontrouw’ van William Elskens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.