passievrucht

Geert Messelis

mijn rug staat vol gekerfd
met tekens
die uitgelopen zijn
als blauwe inkt
van brieven in de regen
je kerfde je verhalen in mijn rug
zodat ik nooit kon lezen
wat de boodschap was
als er al zoiets was
of waren het cirkels
die een zenuwlijder tekent
onnadenkend denkend
over de volgende stap
je was een vrouw
vol meisjesstreken
je kwam als je me nodig had
een vaste schouder
geriefelijk om te wenen
je ging met elke nieuwe vlam

als ik in de spiegel kijk
zie ik geen spoor
van jouw gezangen
ik heb nu rugpijn voor het leven
maar kan nooit lezen
wat de scherven zijn
van teksten zonder eind
jij holle dolgedraaide passievrucht