Luctor et Emergo
Luctor et emergo:
In de trein,
Naast het raam,
Zie diepte,
Is er bevrijding ?
Eindeloze kijkend,
Tuurend,
Door het glas,
Weiland, Ruimte !
Mijn hoofd zoekt,
Alleen !
Stuiterende gedachten.
Voelt als diep blauw water,
Zakkend naar beneden,
Verwondering,
Verstikkend,
Uiteindelijk:
Adem benemend mooi,
Sterren in mijn hoofd,
Ik worstel en kom boven.
Overwinning.
Springlevend, helder.
Ik ging, in een richting,
Met opzet,
Ingemanouvreerd !
Of werd in gestuurd ?
Ja !
Nu transparant helder,
Als 't glas van het raam,
Het laat mij gaan,
Besef: NU VRIJ, Emergo !
24 nov. 2015,
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 14-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Leo Wim Cornel (Actief sinds: 05-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Luctor et Emergo’ van Leo Wim Cornel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.