INLOGGEN
«»

Luctor et Emergo

Luctor et emergo:

In de trein,
Naast het raam,
Zie diepte,
Is er bevrijding ?
Eindeloze kijkend,
Tuurend,
Door het glas,
Weiland, Ruimte !
Mijn hoofd zoekt,
Alleen !
Stuiterende gedachten.

Voelt als diep blauw water,
Zakkend naar beneden,
Verwondering,
Verstikkend,
Uiteindelijk:
Adem benemend mooi,
Sterren in mijn hoofd,
Ik worstel en kom boven.
Overwinning.
Springlevend, helder.

Ik ging, in een richting,
Met opzet,
Ingemanouvreerd !
Of werd in gestuurd ?
Ja !
Nu transparant helder,
Als 't glas van het raam,
Het laat mij gaan,

Besef: NU VRIJ, Emergo !


24 nov. 2015,

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Leo Wim Cornel
Actief sinds: 05-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Luctor et Emergo’ van Leo Wim Cornel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.