INLOGGEN
«»

Luctor et Emergo

Luctor et emergo:

In de trein,
Naast het raam,
Zie diepte,
Is er bevrijding ?
Eindeloze kijkend,
Tuurend,
Door het glas,
Weiland, Ruimte !
Mijn hoofd zoekt,
Alleen !
Stuiterende gedachten.

Voelt als diep blauw water,
Zakkend naar beneden,
Verwondering,
Verstikkend,
Uiteindelijk:
Adem benemend mooi,
Sterren in mijn hoofd,
Ik worstel en kom boven.
Overwinning.
Springlevend, helder.

Ik ging, in een richting,
Met opzet,
Ingemanouvreerd !
Of werd in gestuurd ?
Ja !
Nu transparant helder,
Als 't glas van het raam,
Het laat mij gaan,

Besef: NU VRIJ, Emergo !


24 nov. 2015,

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-10-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Leo Wim Cornel
Actief sinds: 05-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Luctor et Emergo’ van Leo Wim Cornel zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.