«»
Regen, inslaand in de sneeuw
Het witte dek is niet meer dicht
Geen schim van wat het was
Wat ooit een sprookjesland inhield
Is nu nog maar een plas
Mijn liefde was ooit zuiver wit
Puur en onbevlekt
Zij leek voor de eeuwigheid bestemd
Maar is nu weggelekt
De sneeuw werd langzaamaan een bui
Wat puur was dat werd drab
De sporen die wij samen zetten
Verdwenen, elke stap
Straks getuigt geen druppel meer
Van alles wat ooit was
Toont niets de liefde aan
Heeft tijd de sporen weggespoeld
Waar wij ooit mochten staan
Dooi
Het verwoest een droomaanzichtRegen, inslaand in de sneeuw
Het witte dek is niet meer dicht
Geen schim van wat het was
Wat ooit een sprookjesland inhield
Is nu nog maar een plas
Mijn liefde was ooit zuiver wit
Puur en onbevlekt
Zij leek voor de eeuwigheid bestemd
Maar is nu weggelekt
De sneeuw werd langzaamaan een bui
Wat puur was dat werd drab
De sporen die wij samen zetten
Verdwenen, elke stap
Straks getuigt geen druppel meer
Van alles wat ooit was
Toont niets de liefde aan
Heeft tijd de sporen weggespoeld
Waar wij ooit mochten staan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 19-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Henk HoekActief sinds: 19-07-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dooi’ van Henk Hoek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Ex-liefde
Nieuwste gedichten
- 'Mijn Rijm' Lausannereeks 22 juni 2023
- [ Je ex (1) ]
- Hij wilde liefde
- [ Toch herkend ]
- loslaten voor houvast
- Boek sluiten