INLOGGEN
«»

Dooi

Het verwoest een droomaanzicht
Regen, inslaand in de sneeuw
Het witte dek is niet meer dicht
Geen schim van wat het was
Wat ooit een sprookjesland inhield
Is nu nog maar een plas
Mijn liefde was ooit zuiver wit
Puur en onbevlekt
Zij leek voor de eeuwigheid bestemd
Maar is nu weggelekt
De sneeuw werd langzaamaan een bui
Wat puur was dat werd drab
De sporen die wij samen zetten
Verdwenen, elke stap
Straks getuigt geen druppel meer
Van alles wat ooit was
Toont niets de liefde aan
Heeft tijd de sporen weggespoeld
Waar wij ooit mochten staan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Henk Hoek
Actief sinds: 19-07-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dooi’ van Henk Hoek zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.