Overgangsrelatie

Henk Hoek

Ik streelde haar verlangen
Zij suste mijn verdriet
Dat is wat er bleef hangen
Meer was er domweg niet
Niets meer dan was besproken
Niets minder dan voorzien
Gehaast en afgebroken
Meer was er niet te zien
We hadden het zo nodig
En smachtten naar elkaar
Gevoel bleef overbodig
Toch scheelde het een haar
Of alles was beklonken
Het smaakte naar steeds veel meer
De hoorn waaruit wij dronken
Werd leger keer op keer
Uiteindelijk ging het over
Ze kwam op het tweede plan
Soms doet het mij nog zeer
Om haar verdriet te zien
Omdat ik niet vergeten kan