Eenzaam

A Knooren

Soms moet ik om iets huilen
Heel stiekem en alleen
Mag dat er dan zijn?
En is dat gevoel dan echt zo fijn?
Is dit verdiet?
Want wat is dan dat gevoel dat me constant bespiedt?
Ik wil het aanspreken,
zeggen dat het me niet mag breken
Ik wil zeggen dat ik sterk moet zijn, en niet altijd om weet te gaan met deze pijn.
Zo diep van binnen,
mijn wens om ook zo de liefde te kunnen beminnen
Doch voelt dit normaal en vertrouwd,
zelfs wanneer het me bijna de afgrond indouwt.
Ik moet er wezen,
maar kan ik hier ooit van genezen?
Af en toe zie, voel en proef ik hoe het kan,
waarom dan toch telkens die ‘maar dan’…