Je ogen lijken, je rug lijkt
Je ogen lijken wel sterretjes, ze proberen alles te overzien.
Je rug lijkt wel een atlas, die de hele wereld op zich neemt.
Nu ga ik eens echt naar mezelf kijken.
Denkend dat ik wel weet hoe.
Maar ik ga nooit zien.
Hoe dat echt moet.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-01-2023
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
X'sgedichten (Actief sinds: 20-02-2022)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je ogen lijken, je rug lijkt’ van X'sgedichten zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.