Ach, zij kan het niet helpen...

Dakoyria

Het klinkt wel zo tegenstrijdig, de zon schijnt er
zo vroeg al heel fel Ik trek maar mijn pokerface,
maar hartgrondig bálen doe ik echt wel!
Een vrijwel niet onder woorden te brengen gevoel
en domweg de pest erin hebben...

Ik heb toch alles wat ik nódig heb, maar verder?
De buurvrouw die mij vannacht met hinderlijk gebel
weer eens stoorde... Ik wil onderhand dopjes in mijn
oren! En dan zomaar opeens een kriebelhoest aan
de gang; het berooft me nog verder van mijn slaap

In mijn fantasie schiet ik: PANG! Ach, arme buuf, zij
kan het niet helpen... Toch raak ik geregeld geïrriteerd,
lang niet altijd terecht
In vroegere jaren hadden wij het zó goed, samen.

Dakoyria, 2022.