Bijna kopje onder

Mim

mijn overvolle hoofd,
is werk gerelateerd.
Dat is niet zo ,..wordt er gezegd,
het wordt niet geaccepteerd.
Bedolven onder leugens,
mijn stress gevoel ontkracht.
Het maakt me nog veel zieker,
ik pieker dag en nacht.

Verloren zit ik op de bank,
huilend voor de zoveelste keer.
Dan sta ik in de keuken,
waarom weet ik niet meer !
Ik durf zowat de deur niet uit,
visite is te veel.
Een boze brief valt op de mat,
de angst vliegt naar m'n keel.

In een oneerlijk gevecht
wordt ik meegezogen.
Maar wat kan ik nog zeggen,
als ze me toch niet geloven.
Het gaat nu over ruzie,
mijn ziek zijn is taboe.
Ik wordt er kortweg uitgewerkt,
Wat doe ik er nog toe.

Ik ga bijna kopje onder,......
en dan is daar die hand.
Een echt vriend die me begrijpt
trekt me aan de kant.
Ik geef alles maar uit handen,
het wordt te veel voor mij.
Een gevecht tegen het onrecht,
maar nu met een vriend aan m'n zij.

Mim #